Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.

Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες, τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Απέναντι ή δίπλα;


Από το συναγωνιστή μου Ρωμύλο Αυδή πήρα το παρακάτω κείμενο το οποίο προσυπογράφοντας δημοσιεύω:

Το Ρέκβιεμ των κερδοσκόπων και καιροσκόπων.

Οι εργαζόμενοι του Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα της ελληνικής Οικονομίας παρήγαγαν, μαζί με τους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους, ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ, Εγχώριο Πλούτο ((ΑΕΠ) για το 2009, ο οποίος εκτιμάται στα 240 περίπου δισ. Ευρώ. Κοιτάξτε όμως πως διανεμήθηκε αυτός ο πλούτος.
Πάνω από 50 δις Ευρώ δόθηκαν ΕΠΙΣΗΜΑ και ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΑ στους εκπροσώπους των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων για να αντιμετωπίσουν την κρίση, την οποία οι ίδιοι δημιούργησαν. Πως τη δημιούργησαν; Είτε με το κόστος των εθελουσίων εξόδων, ( ΟΤΕ, ΔΕΗ, Τράπεζες, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, ώστε οι νέοι ιδιοκτήτες της εκποιημένης Λαϊκής Περιουσίας να βρουν τη δουλειά στρωμένη), είτε επειδή εισφοροδιαφεύγουν, φοροαπαλλάσσονται, φοροδιαφεύγουν, είτε διότι επιδοτούνται από το Κράτος, το δήθεν αδηφάγο, για να δημιουργήσουν, υποτίθεται, νέες θέσεις εργασίες και αφού πάρουν τα δις του Έλληνα εργαζόμενου την κοπανάνε προς Σκόπια, Βουλγαρία και Αλβανία μεριά. Για το 2009 υπολογίζεται ότι μ’ αυτήν την πατέντα έφυγαν προς το εξωτερικό 2 δις ευρώπουλα.
Είκοσι οκτώ δισεκατομυριάκια δόθηκαν στις Τράπεζες, 8,2 δις στα πλαίσια του Νέου Επενδυτικού Νόμου, 6 δις δίνονται σε επιλεγμένες ομάδες της πλουτοκρατίας μέσω των συμπράξεων του Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, ενώ δόθηκαν επιχειρηματικά δάνεια ύψους 3,2 δις Ευρώ με κρατική εγγύηση. Άλλα 3,2 δις χορηγήθηκαν με το δήθεν Σχέδιο της Απασχόλησης, την ίδια στιγμή που 1,5 δις δόθηκαν στο όνομα της ενίσχυσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων και 1,3 με την ενεργοποίηση του προγράμματος Επιχειρηματικότητα και Ανταγωνιστικότητα.
Με βάση τα επίσημα στοιχεία του 9μηνου Ιανουάριος – Σεπτέμβριος του 2009, 11,8 δις Ευρώ κατάπιαν οι 166 επιχειρηματικοί όμιλοι στο Χρηματιστήριο, με τη μορφή της επίσημης κερδοφορίας, ενώ άλλα 41, 2 δις Ευρώ έφυγαν προς τους Τραπεζίτες, που δανείζουν το Ελληνικό Δημόσιο, ως τοκοχρεωλυτικές δόσεις.
Δεν τρέφουμε καμιά αυταπάτη ότι το Αστικό Κράτος και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι στο Κοινοβούλιο μπορούν και θέλουν να διαχειριστούν με διαφορετικές προτεραιότητες τον πλούτο, τον οποίο παράγουν ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ οι εργαζόμενοι στον Ιδιωτικό και Δημόσιο Τομέα. Είναι θέμα του ποιος έχει και ασκεί την εξουσία και προς όφελος ποιού, οι εργαζόμενοι ή το Κεφάλαιο.
Μακριά από μένα η υπεράσπιση όλων συλλήβδην των Δημοσίων Υπαλλήλων. Όλοι γνωρίζουμε ποιοι ‘λαδώνονται’ και σε ποιες Υπηρεσίες εργάζονται. Το ‘φακελάκι’ βασιλεύει, όπως βασιλεύουν και οι οικοδομικές παραβάσεις, οι φορολογικές λοβιτούρες και τα διπλώματα οδήγησης σε επικίνδυνους οδηγούς. Ο κακός Δημόσιος Υπάλληλος, ο οποίος δυναστεύει τον πολίτη είναι μια πραγματικότητα. Αλλά είναι ο ξάδελφός μας, ο ανιψιός μας, ο γείτονάς μας, τον οποίο τοποθέτησαν πίσω από τη σιγουριά μιας καρέκλας οι ΒΟΛΕΥΤΕΣ του Κόμματος που ψηφίζεις. Απολυτήρια Γυμνασίου και Λυκείου από 10 και κάτι ψιλά, που θα έλεγε κι ο μακαρίτης ο Ζαμπέτας, μέχρι 14, έχουν πλημμυρίσει τις Δημόσιες Υπηρεσίες, την ίδια στιγμή που χιλιάδες ιδιοκτήτες ΠΑΝΑΚΡΙΒΩΝ Πανεπιστημιακών Πτυχίων Χωρίς Αντίκρισμα, είναι άνεργοι, υποαπασχολούμενοι ή ετεροαπασχολούμενοι.
Η, από ομολογουμένως καλύτερη θέση, σιγουριά του Δημοσίου οφείλεται σε ιστορικούς και αιματηρούς κοινωνικούς αγώνες των παππούδων και των γονιών μας. Η γενιά η δική μου, μόνο δεινά, χάος και κοινωνικό όνειδος κληροδοτεί στα παιδιά της.
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε μαϊμού αναπηρικές συντάξεις του ΙΚΑ, αυτές υπάρχουν και στο Δημόσιο, ούτε ότι με τη φορολογία ενός Δημόσιου Υπαλλήλου, πληρώνεται το επίδομα ανεργίας ενός ξενοδοχοϋπάλληλου. Δεν είναι σκοπός μου η αντιπαράθεση, αλλά η Συμπαράταξη. Το μεγάλο γλέντι των Ολυμπιακών Αγώνων και τις διάφορες μίζες που δόθηκαν χαριστικά στην εγχώρια και διεθνή πλουτοκρατία, θα τις πληρώσει το ίδιο κι ο εργαζόμενος στον Ιδιωτικό, κι ο εργαζόμενος στο Δημόσιο, όσο και ο αυτοαπασχολούμενος κι ο αγρότης. Η ‘λυπητερή’ είναι καθ’ οδόν.
Και μπαίνει το ερώτημα: Όλοι ίσοι προς τα κάτω; Ή με αγώνες και συμπαράταξη των εργαζόμενων στον Ιδιωτικό και Δημόσιο Τομέα, να γίνουμε όλοι ίσοι προς τα πάνω; Από κάθε άποψη.
Το ρήγμα στο διαχωρισμό των εργαζομένων, που υιοθέτησε ο καιροσκόπος Πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Παναγόπουλος, ότι χειρότερο έχει να επιδείξει η αμαρτωλή και εντόνως οσφυοκάμπτουσα τις τελευταίες δεκαετίες ΓΣΕΕ, δεν πρέπει να περάσει. Όλοι μαζί να υπερασπίσουμε ότι έχει απομείνει από την Εργασία, όχι την Απασχόληση, την Κοινωνική Ασφάλιση, τη Δημόσια Παιδεία και Υγεία. Ο Αγώνας είναι κοινός και πρέπει να είναι και ΕΝΙΑΙΟΣ.
Στις 10 του Φλεβάρη, σου δίνεται η ευκαιρία να συμπαραταχθείς με τις ταξικές δυνάμεις, με το ΠΑΜΕ, έστω κι αν διατηρείς ορισμένες επιφυλάξεις.
Σου κρύβουν το ότι, οι ‘κερδοσκόποι’ δεν ήρθαν ξαφνικά από τον Άρη ή κάποιον άλλο απομακρυσμένο Πλανήτη. Είναι σάρκα από τη σάρκα του Καπιταλισμού. Ένα κομμάτι από το παζλ της ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗΣ, από τους αμερικάνικους μονοπωλιακούς κολοσσούς, ΕΥΡΩΠΗΣ. Είναι οι ίδιοι ‘κερδοσκόποι’ που σου λεηλάτησαν τις οικονομίες και την προίκα των παιδιών σου στο Χρηματιστήριο. Είναι οι ίδιοι κερδοσκόποι που κατακρατούν τις εισφορές από τα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι οι ίδιοι που με τη μορφή των ‘ομολόγων’, με τις νομοθετικές ευλογίες των πράσινων και των μπλε κυβερνήσεων, σιγοντάροντος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, άδειασαν τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων.
Σου το κρύβουν γιατί σε φοβούνται. Φοβούνται τη ΔΥΝΑΜΗ σου. Φοβούνται τη ΕΝΟΤΗΤΑ σου. Γι’ αυτό επιχειρούν να σε ΔΙΑΣΠΑΣΟΥΝ.
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΙΣ.
Στις 10 Φλεβάρη, έλα ΜΑΖΙ ΜΑΣ.
ΡΩΜΥΛΟΣ ΑΒΔΗΣ, μέλος του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών Λασιθίου.


Και θα συμπληρώσω εδώ σημειολογικά κάτι, για τους "λάτρεις" της ταξικής ενότητας, που βέβαια την κρίνουν από το αν το ΠΑΜΕ προκυρήσει ξεχωριστές συγκεντρώσεις...
Το ΠΑΜΕ είχε οργανώσει άμεσα απεργία για τις 11 Φλεβάρη. Η ΑΔΕΔΥ απάντησε με απεργιακή κινητοποίηση μια μέρα πρίν...στις 10 (!!!) Φλεβάρη. Το ΠΑΜΕ άλλαξε την δικιά του ημερομηνία και έβαλε κοινή μέρα συγκέντρωσης την 10η φλεβάρη εκτιμώντας ότι στο δρόμο πρέπει να βρεθούμε όλοι την ίδια μέρα έστω και με διαφορετικά αιτήματα. Η ΓΣΕΕ που έκλαιγε για τις ανθενωτικές τακτικές του ΠΑΜΕ προκύρηξε απεργία στις 24 φλεβάρη ξεχωρίζοντας των αγώνα των ιδιωτικών υπαλλήλων από αυτό των δημοσίων...Έβηξε κανείς;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου