Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.

Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες, τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΑΠΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΙΡΑΜΠΕΛΛΟΥ


ΕΛΑΙΩΝΑΣ : ΝΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΑΝΑΨΥΧΗΣ

ΝΑΙ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΖΩΗΣ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΤΣΙΜΕΝΟ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΑΙΩΝΑ


Έχοντας συνείδηση των προβλημάτων της πόλης που ζούμε και δουλεύουμε, ζητάμε ο Δημόσιος πλέων χώρος του Ελαιώνα να έχει τις παρακάτω χρήσεις.


Α) Δημιουργία Μητροπολιτικού πάρκου, με βασικό συστατικό του στοιχείο τα δέντρα που υπάρχουν και τον εμπλουτισμό τους με άλλα .(Να μη γίνει η μη αναστρέψιμη καταστροφή των δέντρων).


Β)Δημιουργία ανοικτού (χωρίς χρέωση) χώρου στάθμευσης, στο πρώτο γυμνό κομμάτι του ελαιώνα και συμπλήρωσή τους με άλλες θέσεις περιμετρικά, για 450 αυτοκίνητα περίπου.(Αυτό να γίνει χωρίς τσιμεντοποίηση, αλλά με καλντερίμι).


Γ)Να γίνει μελέτη για την δημιουργία παιδικού πολύωρου (με σύγχρονα παιχνίδια κάτω από τα δέντρα),Μουσείου Ελιάς και ανάδειξης του ανεμόμυλου.


Δ)Όλα τα προηγούμενα να γίνουν από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου για ελάχιστο κόστος, ώστε να μην επιβαρυνθούν οικονομικά οι Δημότες.


Ε)Να μη γίνει το υπόγειο κτίριο που επιδιώκεται με ιδιώτες (ΣΔΙΤ), ( με συνέπεια τον οικονομικό στραγγαλισμό των πολιτών και την εκρίζωση των δέντρων).


Στόχος μας η ποιότητα της καθημερινής μας ζωής.


Η αποτροπή της μετατροπής ενός πολλά υποσχόμενου χώρου πρασίνου σε Μαύρη τρύπα του κυκλοφοριακού στη πόλη.


Α/Α ΟΝΟΜΑ ΕΠΩΝΥΜΟ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΠΟΛΗ E-MAIL





υ.γ ΄Οποιος νομίζει ότι αξίζει αυτή η προσπάθεια, ας υπογράψει, κάνοντας κλικ στη σχετική παραπομπή που βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του ιστολογίου.

Δήμαρχος εργολάβων...


Χλωμά λουλούδια ευωδιαστά,
Αρετή, Ντροπή και Καλοσύνη...
ωϊμέ τι ξόδερμα φυτρώνετε,
πόσο γοργά μαδάτε
και τι βαθιά που πιάνει μέσα μας η μάνα μας η λάσπη.
(Οδύσεια μτφ Καζαντζάκη)

Σε μια από τις τελευταίες πράξεις του κωμειδυλλίου της τετραετίας Κουνενάκη, ο εν λόγω Δημαρχεύων, αποκαλύπτει το πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει ένας αριστερός, που ενώ αγαπήθηκε, προβλήθηκε και τιμήθηκε από τον κόσμο της αριστεράς, όσο κανένας άλλος στη περιοχή μας, έφτασε να φτύνει οτιδήποτε ιδεολογικά καλύπτει την αριστερά.
Για τους κομμουνιστές βέβαια το γεγονός δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Το είχαμε προβλέψει από τα χρόνια που περπατούσε μακριά από την ιδεολογία του Μαρξισμού-Λενινισμού, του επαναστατικού δρόμου, και της αναγκαιότητας του Σοσιαλισμού, για να πάει πρώτα στο Συνασπισμό (για να διαπραγματευτεί το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης), και αργότερα στο ΠΑΣΟΚ (για να διαπραγματευτεί τους απαραίτητους συμβιβασμούς) ώστε να βγει Δήμαρχος.
Επαληθεύοντας λοιπόν πλήρως τις προβλέψεις μας, φρόντισε να σπάσει όλες τις αυταπάτες που είχε ακόμα ένας κόσμος για τον Δημήτρη Κουνενάκη.
Να λοιπόν τι έγινε:
Με δάνειο (το οποίο θα πληρώνουν οι Αγιονικολιώτες για πολλά χρόνια) αγόρασε, (αφού η ιδεολογία του πια δεν του επέτρεπε να το εξασφαλίσει με αναγκαστική απαλλοτρίωση), τον τελευταίο χώρο αστικού πρασίνου, τον Ελαιώνα… Μέχρι εδώ, λίγοι θα του καταλόγιζαν σοβαρές πολιτικές ευθύνες. Όμως ζηλεύοντας τη δόξα του δημάρχου Αθηναίων και μεγαλοστελέχους της δεξιάς Νικήτα Κακλαμάνη, οραματίστηκε ένα υπόγειο πάρκινγκ, το οποίο επειδή δεν έχει λεφτά ο Δήμος θα φτιαχτεί από ιδιώτη. .. Ο οποίος με τη σειρά του, θα το εκμεταλλεύεται για δεκαετίες φτιάχνοντας στη ταράτσα του πλατεία και φυτεύοντας λουλούδια και θάμνους.
Και σε απλά Ελληνικά: οι Αγιονικολιώτες πλήρωσαν εκατομμύρια ευρώ, ώστε να στήσει την επιχείρηση του ένας εργολάβος , ο οποίος για τις επόμενες δεκαετίες θα εισπράττει από τους Αγιονικολιώτες ένα ταληράκι ευρώ για κάθε ώρα παρκαρίσματος.Αλήθεια πόσοι και ποιοί θα παρκάρουν εκεί;;; Όσοι και να'ναι, αυτό συνεπάγεται ότι θα χάσουμε το μοναδικό πνεύμονα πρασίνου στη πόλη, στον οποίο θα μπορούσαμε με μια φτηνή διαμόρφωση, να φτιάξουμε το πάρκο (που ποτέ δεν είχαμε), μια παιδική χαρά, ένα μουσείο ελιάς κλπ Θα μπορούσε δηλαδή ο Ελαιώνας να μετατραπεί σε έναν ακόμα πόλο έλξης για την τουριστικά προσανατολισμένη πόλη μας. Στην είσοδο του πάρκου (που διαμορφώθηκε εξαιρετικά από την τεχνική υπηρεσία του δήμου) θα μπορούσε να διατηρηθεί το ελεύθερο πάρκινγκ δυναμικότητας 200 αυτοκινήτων, χωρίς να κοπεί ούτε μια ελιά!!!
Να σημειώσουμε εδώ ότι
Α) Το μεγαλεπίβολο υπόγειο πάρκινγκ θα σχεδιαστεί για 350 θέσεις (100-150 παραπάνω από αυτές που διαμορφώθηκαν ήδη)
Β) Οι υπεύθυνοι του δήμου πριν καν σχεδιαστεί το έργο (δεν υπάρχουν έτοιμα σχέδια από το πολυτεχνείο Κρήτης που ανέλαβε τη μελέτη), δείχνοντας τη φορομπηχτική λογική τους, έστειλαν σε όλους τους περίοικους αιτήματα πληρωμής για την (μελλοντική) υπεραξία (;;;).
Γ) Αίσθηση προκαλεί η βιασύνη του Δημάρχου να βάλει άμεσα το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, όταν η (αγαπημένη του άλλες στιγμές) επιτροπή περιβάλλοντος, δεν έχει συναινέσει για μια τέτοια εξέλιξη
Ήδη τις στιγμές που μιλάμε, η οικολογική κίνηση Μιραμπέλλου, μαζεύει υπογραφές για την αποτροπή αυτής της απαράδεκτης μεθόδευσης. Σε επόμενη δημοσίευση θα παραθέσω το πρωτότυπο κείμενο διαμαρτυρίας και συλλογής υπογραφών, το οποίο σας προτείνω να εκτυπώσετε να το υπογράψετε, και να συλλέξετε όσο πιο πολλές υπογραφές σας είναι δυνατόν . Το ραντεβού με τις υπογραφές ανα χείρας, ας το δώσουμε τη Παρασκευή στις 18.00 στο τρίτο όροφο του ΡΕΞ όπου θα διεξαχθεί το δημοτικό συμβουλιο.

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Ένας μεγάλος Άνθρωπος-ένας μεγάλος κομμουνιστής




Με ανάρμοστα μεγάλη καθυστέρηση, οι Λασηθιώτες κομμουνιστές, οι συγχωριανοί του από τον Κρούστα και οι επίσημες αρχές της περιοχής, τίμησαν μια ιδιαίτερα μεγάλη φυσιογνωμία της ένοπλης αντίστασης του λαού μας. Τον καπετάνιο του ΕΛΑΣ,ΓΙΑΝΝΗ ΡΟΥΚΟΥΝΑΚΗ.
Στην παραπομπή που θα βάλω υπάρχει ένα πλούσιο ιστορικό, για τον γνήσιο λαϊκό αγωνιστή, από το ηρωικό ανταρτοχώρι του Κρούστα. Θα ήθελα να το διαβάσουν όσοι διψάνε για την άγραφη ιστορία του τόπου μας, που κάποιοι πάνε να τη γυρίσουν ανάποδα…
Μα κυρίως θέλω να το διαβάσουν τα νέα παιδιά, για να καταλάβουν πως μέσα από τα φτωχότερα στρώματα του λαού μας, ανατράφηκαν προσωπικότητες που σε δύσκολους καιρούς όχι μόνο δεν κρύφτηκαν, για να σώσουν το τομάρι τους (όπως έκαναν οι γόνοι της άρχουσας τάξης, και οι κατέχοντες τα οφίτσια), αλλά αντίθετα… ΥΨΩΣΑΝ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΥΨΩΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Βιογραφικό Σημείωμα

Πιστή καθαρογραφή του χειρόγραφου βιογραφικού σημειώματος που συντάχθηκε από τον ίδιο.
«Απρήλης 1947.
Γιάννης Γ. Ρουκουνάκης (βιογραφικό Σιμίομα)
Γενίθηκα το 1907 στο Κρούστα από γονείς γεωργούς .
Ο πατέρας μου όντας γεωργός και βοσκός μαζί τελίως αγράματος , αλλά εργατικός ως τίμιος .
Θιμούμαι κε ήμαστε 4 αδέλφια ήχα μόνο μία αδελφή .
Με πολές στερίσις μασε μεγάλοσε ο πατέρας μου .
Γράματα έμαθα μέχρι ην Δ΄ταξη του Δημοτικού , μετά ο πατέρας μου μέβαλε βοσκό έκανα πεντέξι χρόνια και μετά δόθικα στι γεωργία.
Δούλεψα σε διμόσια έργα , πήγα στρατιώτης έκανα 18 μήνες στη κλαση 1927.
Γίρισα δουλεύοντας τη γη στα ήδια μας τα χωράφια .
Ο πατέρας μου είχε αρκετή περιουσία .
Το 1933 συνδέθηκα με το ΚΚΕ κε έγινα μέλοστου.
Δουλεύοντας πάντα κάτο από την καθοδήγησή του δούλεψα στο χωριό μας διμιούργησα πηρύνα του ΚΚΕ και πολούς σημπαθούντες .
Μετά προδόθηκα στην αστυνομία κε διόχτηκα , αλά επειδή δεν βρήκαν στοιχεία με παράτησαν .
Το 35 δούλεψα ενάντια στο νόθο δημοψήφισμα το Κονδύλη κε στις εκλογές ανιχτά κε το 36 στις εκλογές Δεμερτζή ; που πήρε μέρος το Παλαϊκό Μέτοπο , διένιμα προκυρήξεις , κυκλοφορούσα τον Αριστερό Τύπο κε με προφορική διαφότιση καλιεργούσα κε διέδιδα τις αρχές του κόματος .
Στη Δικτατορία του Μεταξά μέχρι τα μέσα του 37 δεν έχασα την επαφή με το κόμμα κε με δικές μου προσπάθειες δημιουργήθηκε στο χωριό μου κτινοτροφικός σύνδεσμος . Δούλεψα την ίδια εποχή διμιουργώντας κοματικές βασις κε στην Πρίνα κε Καλό Χωριό συνεργάστηκα κε με την Κ.Ο. Κρητσάς στις αρχές αρκετά καλά.
Το 39 ξαναπήρα επαφή με το κόμα κε δούλεψα στη Κρητσά και δημιούργησα πηρίνα κοματικό κήμουνα Γραμματέαστους , επήσις αναδιοργάνοσα τον πηρήνα στον Κρούστα κε τον καθοδηγούσα (Σημίοσις ;) .
Το τέλος του 38 πεντρεύτηκα στην Κρητσά .
Την Γηνέκα μου τη λένε Όλγα Καμπανού ,κάθησα προσωρινά εκεί , τη γινέκα μου σιγά –σιγά την έκανα συμπαθόν .
Το 40 μετά τη κήριξι του Εληνοϊταλικού πολέμου ξανάχασα την επαφή με το κόμα κε τον ιούνιο του 41 ξαναοργανόθικα στο κόμα με δυο-τρείς άλλους σ(υντρόφους) στην Κρητσά και άρχισα την οργάνοσι του ΚΚΕ (και τη) ..καθολική διαφότιση καθοδίγιση (για ;) του Λαού στο Κάτω Μεραμπέλο γιά την Εθνική Αντίσταση που απ΄αυτή την προκαταρκτική βγήκε έπειτα το ΕΑΜ. (σιμίοσις):πρίν το ΕΑΜ ήταν το Εθνικό Μέτοπο .
Το 43 έγινα μέλος της Περιφεριακής Επιτροπής του ΚΚΕΛασιθίου βγίκα απο συνδιάσκεψη κε οργανοτικό γρ. της Αχτίδας Κάτο Μεραμπέλου , δούλεψα πότε νόμιμα , πότε παράνομα γιατί διόχτηκα από τις Ελλ. Αρχές (εννοεί τη κατοχική κυβέρνηση) γιά αντίσταση ,στο να δόσο το φόρο των διμητριακών.
Καταδικάστηκα από την Ε. (θνική;) Ασφάλεια του προδότη Κοζήρι 6 μήνες εξορία στη Σητεία αλλά δεν την έκανα .
Το ΄44 εκλέγηκα γραμματέας της Ακτ. Επιτρ. Κρητσάς , έμεινα μόνο μερικές μέρες (γιατί;) καταδιόχτηκα από τους γερμανούς κέφιγα στο βουνό Αντάρτης στο Μόνιμο ΕΛΑΣ .
Συντέλεσα πολύ από πρότα γιά την ίδρισί του κε την τροφοδοσία του . Σόλο το διάστημα της φασιστικής κατοχής στάθηκα στο πλευρό του Λαού κε τους αγόνεστου.
Πάντα πειθαρχούσα στο κόμα κε ανάλογα με τη δίναμί μου εκτελούσα τις αποφάσιστου. Λίγο πριν την απελευθέρωσι την 14-9-44 εξετίας της δράσισμου οι Γερμανοί σκότοσαν την μάνα μου και την αδελφή μου .
Μετά την απελευθέροσι παρέμινα στον ΕΛΑΣ μέχρι τη Βάρκιζα που διαλιθήκαμε. Ήστερα με καταδιόκανε 6 μήνες με τά μάφισαν , με ξανασιλάβαν το Σεπτέμβρι του 45 γιά στάσι κε εξίβρισι κατά αρχής , μάφισαν πάλη ελεύθερο .
Νομιμοπιήθικα δούλεψα στο κόμα σα β΄γραμματέας της Α (χτιδικής) .Ε(πιτροπής). Αγίου (Νικολάου) , μετά τα τέλη του 47 με επιθιμία μου πέρασα στο Α(γροτικό) Κ(όμμα) Ε(λλάδας) μόλις άρχισε να οργανόνετε στο Νομό μας.
Δούλεψα με όρεξη στην Τομεακή Επτροπή Κάτω Μεραμέλου (Κρητσά) στην αρχή , επιτα εκλέχτικα μέλος της Νομ. Επιτρ. από συνέλευση κε παρέμινα μέχρι που συνελίφθηκα στην Σητία τον Ιούνη του 46 κε πήγα εξορία 5 μήνες στην Ανάφη.
Τους έκανα κε γύρισα περί τις 10-11-46 , ξαναδουλεύοντας στο ΑΚΕ στην Τομεακή (οργάνωση) Κρητσάς .
Την 25-12-46 με ξανασυλάβανε για τη δίθεν οργάνοση του αγροτικού λαού κατά των αρχών κε επή αντιστάσι κατά τις αρχές .
Η εισαγγελία μ΄απόλησε κε μου όρισε δίκη.
Γίρο απόλα αυτά κατάλαβα πως η αντίδρασι ήβαλε σα σκοπό της να με ξεκάνη.
Δεν ένιοθα καμιά ασφάλια της ζωής μου της δικής μου, κε ξαναπήρα την πικρή απόφασι αλλά τημιμένη κ΄έφιγα γιά το βουνό ν΄αγονισθό δίπλα στο Δημοκρατικό Στρατό κε το Λαό μας γιά τη λευτεριά.
Σημιοτέον τόρα έχο δύο αγοράκια το ένα είνε 6 χρονό τ΄άλο είνε 4 .
Αυτό το σύντομο βιογραφκό σιμίομα το γράφο γιά να κρατηθεί στο Αρχείο μου , γιά την οικογένεά μου κε γιά το κόμα μας αν καμιά φορά ζητήσει αντίγραφο να του δοθή.
Περιφέρια Κρούστα Απρήλης 1947
ιδιόχειρη υπογραφή
Υ.Γ. Τιμορίθικα μόνο μιά φορά από την κομ(ματική) Επ(ιτροπή) ΕΑΜ Κρούστα σα μέλος της το 44 γιά αριστερή παρέκλιση από το κόμα μου όμως ποτέ (δεν τιμωρήθηκα; ) . Πάντα ήμουνα (με το κόμμα;) κε κάνο λάθιτα αυτά τα αναγνωρίζο όλα , έχω δε πάρα πολές αδυναμίες.»

Ιδιόχειρη υπογραφή