Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.

Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες, τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΔΕΝ ΖΗΤΑΝΕ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ



Το μεγαλύτερο θέμα των τελευταίων ημερών είναι αδιαμφισβήτητα ο αγώνας των αγροτών. Ένας αγώνας γνήσια λαϊκός, με χαρακτηριστικά αυθορμητισμού, ιδεολογικής πολυσυλλεκτικότητας, αλλά και ενότητας από τα κάτω. Σίγουρα η ΠΑΣΥ (μετωπικό σχήμα που στηρίζεται από το ΚΚΕ), έκανε επίμονη και μεθοδική δουλειά για να ξεσηκωθούν οι αγρότες στη βάση των προβλημάτων. Ιδεολογικά μπόλιαζε το κίνημα με μια συνολική αμφισβήτηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) δηλαδή της επίσημης καπιταλιστικής πολιτικής που προωθείται από τις ευρωπαϊκές πολυεθνικές παραγωγής και εμπορίας τροφίμων.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι αγρότες που κατεβαίνουν στο δρόμο έχουν συνειδητοποιήσει το πολιτικά αναπότρεπτο συμπέρασμα, ότι η πολιτική των καπιταλιστών είναι ασύμβατη με την ευημερία της μικρομεσαίας αγροτιάς. Επί χρόνια η ΕΕ για να χρυσώσει το χάπι (δηλ. τις επιπτώσεις της ΚΑΠ) εξαγόραζε (μέσω των επιδοτήσεων) τη σιωπή και τη συναίνεση των αγροτών. Τώρα όμως που η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και τα ταμεία αδειάζουν, η πολιτική της εξαγοράς των συνειδήσεων των αγροτών, τους γυρίζει μπούμερανγκ.
Έτσι ο ξεσηκωμός εξαπλώνεται και γίνεται κάθε χρόνο και πιο άκαμπτος. Εκτός από τα λίγα (ευτυχώς) μπλόκα, που θα παίξουν ρόλο "πέμπτης φάλαγγας", (δηλαδή που είναι στον αγώνα για να αποχωρήσουν στη πιο δύσκολη καμπή του αγώνα) ο αγώνας φέτος είναι εντυπωσιακά μαζικός. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο και τα όσα είχε τάξει ο Γιωργάκης προεκλογικά αλλά και η στάση Νεοδημοκρατών που κάνουν εσωκομματική αντιπολίτευση και δεν υπακούν στα κελεύσματα για να σπάσουν τα μπλόκα. Όμως επιμένω ότι η φοβερή μαζικότητα, οφείλεται στο ότι οι αγρότες δεν βλέπουν μπροστά τους, κανένα επαγγελματικό και κοινωνικό μέλλον.
Άλλωστε έχει ειπωθεί ξεκάθαρα ότι σκοπός της ΕΕ για τούς Έλληνες αγροτοκτηνοτρόφους είναι ο περιορισμός τους από το 18% στο 5% του Ελληνικού παραγωγικού πληθυσμού.
Έτσι όχι μόνο η Ελλάδα θα είναι μια διατροφικά (και όχι μόνο) ελεγχόμενη χώρα, αλλά και η γη θα συγκεντρωθεί σε λίγους κι εκλεκτούς νεοτσιφλικάδες.