Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.

Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες, τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Από τη κυβέρνηση των τραπεζιτικών συμφερόντων, στη κυβέρνηση των τραπεζιτών.




ΠΑΣΟΚ και ΝΔ φαίνεται να συμφωνούν στον από κοινού τους διορισμό του Λουκά Παπαδήμου ως πρωθυπουργού. Δημοκρατική Συμμαχία και ΛΑΟΣ χειροκροτούν, ενώ Δημοκρατική Αριστερά και Πράσινοι θεωρούν την εξέλιξη σχεδόν θετική.
Σύσσωμο το μπλοκ των αστικών δυνάμεων λοιπόν βάζει στο τιμόνι της χώρας έναν άνθρωπο που με καμία διαδικασία δεν έχει επιλέξει ο ελληνικός λαός.
Κι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι τυχαίος. Είναι μέλος του λόμπι που ονομάζεται Trilateral Commission. Πρόκειται για όργανισμό που έφτιαξαν στη δεκαετία του 70 εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών από τις τρεις ισχυρότερες τότε περιοχές του πλανήτη (ΗΠΑ, Δ. Ευρώπη, Ιαπωνία) και είχε ως ρητό στόχο τον περιορισμό των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών και την αύξηση της εξουσίας των εταιρειών αυτών.
Ιδού τι λέγεται για το λόμπι αυτό από την Αυστραλή ακαδημαϊκό Sharon Beder στο βιβλίο της ”Suiting themselves: how corporations drive the global agenda”, εδώ σελίδα 6:
”H Trialteral Commission είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δίκτυα εταιρειών μπορούν να συμπεριλάβουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοικήσεις μέσα στις συμμαχίες τους σα συμμάχους εναντίον της δημοκρατίας. Η TC δημιουργήθηκε για να ‘διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική’ σε μια εποχή που η δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές. Το 1975, η TC εξέδοσε έκθεση με τίτλο ‘Η Κρίση της Δημοκρατίας’, βασικός συγγραφέας της οποίας ήταν ο Samuel Huntington [θυμ. ‘σύγκρουση των πολιτισμών’ και άλλα αντιδραστικά] και δήλωνε ότι ‘κάποια από τα προβλήματα διακυβέρνησης σήμερα οφείλονται στην υπερβολική δημοκρατία’. Η έκθεση είπε επίσης ότι ‘χρειάζεται πράγματι ένας βαθμός μετριάσματος της δημοκρατίας’ και ακόμα ότι ‘η αποτελεσματική λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτικού συστήματος απαιτεί ένα βαθμό απάθειας και μη ανάμειξης ενός μέρους ατόμων και ομάδων’.”
”Ο ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος David Rockfeller εξήγησε το σκοπό ύπαρξης της TC λέγοντας ότι ‘πρέπει να μειωθεί ο ρόλος της κυβέρνησης. Κάποιος πρέπει να αναλάβει αυτά που έκανε η κυβέρνηση και οι εταιρείες φαίνονται να είναι οι οντότητες που είναι πιο λογικό να το κάνουν αυτό’.”
Περισσότερες πληροφορίες για την Trilateral Commission μπορεί κανείς να βρεί και σ’αυτό το βιβλίο – Trilateralism: the Trilateral Commission and elite planning for world management
Ο Λουκάς Παπαδήμος είναι επίσης ο πρώην υποδιευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ενός μη εκλεγμένου οργανισμού που δεν είναι υπόλογος σε κανέναν και καθορίζει την πολιτική του με βάση τις οδηγίες που παίρνει από σώματα εκπροσώπων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Τέτοια σώματα είναι η ”Ομάδα των Τριάντα” (περισσότερα γι’αυτή την ομάδα σε πρόσφατη δημοσίευση του Παρατηρητηρίου της Ευρώπης των Πολυεθνικών) και το ”Σκιώδες Συμβούλιο της ΕΚΤ” (δείτε τα μέλη του στο τέλος αυτού του άρθρου)
Ο Λουκάς Παπαδήμος διετέλεσε επίσης στο παρελθόν μέλoς της Federal Reserve Bank of Boston.
Δε πρέπει να αναμένεται λοιπόν ότι ο κύριος αυτός θα … ”χρησιμοποιήσει τις γνώσεις του και τις επαφές του για να οφελήσει τον ελληνικό λαό”. Πρόκειται για εκπρόσωπο του διεθνούς τραπεζικού και πολυεθνικού κεφαλαίου που έρχεται με τρόπο ανάλογο που τα δύο μεγάλα αστικά κόμματα έφεραν στην εξουσία το Μεταξά τη δεκαετία του ’30 και ίσως και με την θετική έγκριση των ευρωπαϊκών ελίτ.
Βασική αποστολή του είναι να επιβάλει στον ελληνικό λαό με αντιδημοκρατικό τρόπο την απόφαση της τελευταίας συνόδου της ΕΕ που προβλέπει της εγκατάσταση ελεγκτών της Κομισιόν (βλέπε task force) και της ΕΚΤ σε όλα τα υπουργεία, τη διαχείριση του τραπεζικού συστήματος απευθείας από την Τρόικα καθώς και το αποικιακό σχέδιο ”Ήλιος”με το οποίο ξένες πολυεθνικές θα κλέβουν ηλιακή ενέργεια από την Ελλάδα για να καλύψουν ενεργειακές ανάγκες αλλού.
Δεν υπάρχει λοιπόν άλλη αξιοπρεπής πολιτική επιλογή πέρα από την ένταση των κινητοποιήσεων απαιτώντας εκλογές τώρα και απόρριψη της απόφασης της συνόδου.




Αναμετάδοση από το mygranma.wordpress.com





.

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΟΝΕΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ:Να ορθωθεί τείχος λαϊκής αλληλεγγύης



ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΟΝΕΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Να ορθωθεί τείχος λαϊκής αλληλεγγύης
Αιτήματα πάλης για την υπεράσπιση των λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους από τις συνέπειες της κρίσης
«Κάθε Σύλλογος Γονέων να γίνει το αποκούμπι της οικογένειας που δοκιμάζεται, να υπερασπιστεί το δικαίωμα όλων των παιδιών στο ενιαίο δωρεάν βιβλίο, να γίνει πολέμιος της λογικής "βάζω το χέρι στην τσέπη για να σωθεί το σχολείο", να στηρίξει και να οργανώσει τον αγώνα για να σωθεί η λαϊκή οικογένεια, να γίνει παράδειγμα συλλογικού αγώνα». Είναι το κάλεσμα της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) στους γονείς για οργάνωση της πάλης, για να ορθωθεί τείχος λαϊκής αλληλεγγύης και αντιμετώπισης των καταστρεπτικών συνεπειών της κρίσης στη λαϊκή οικογένεια και στα παιδιά της.
Η ΑΣΓΜΕ παρουσιάζει συγκεκριμένα άμεσα αιτήματα της πάλης για να μην πληρώσει τα σπασμένα της κρίσης και στην εκπαίδευση ο λαός:
Ούτε ευρώ από την τσέπη των γονιών για λειτουργίες της εκπαίδευσης
Εκτακτο κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των σχολείων.
Κανένα σχολείο να μη μείνει χωρίς θέρμανση. Ρύθμιση εδώ και τώρα για αφορολόγητο πετρέλαιο (προνόμιο που έχουν οι εφοπλιστές! Αλλά όχι τα σχολεία) και φυσικό αέριο σ' όλα τα σχολεία για το τρέχον έτος. Απαγόρευση σε εταιρεία φυσικού αερίου να αφαιρεί την παροχή όταν υπάρχουν οφειλές.
Μας κήρυξαν παύση πληρωμής! Παύση πληρωμών από τις σχολικές επιτροπές για τις πρώην ΔΕΚΟ. Απαιτούμε πολιτική απόφαση για διαγραφή των μέχρι σήμερα χρεών. Ρύθμιση για αποκλειστικά δωρεάν πετρέλαιο, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο στα σχολεία.
Απαλλαγή ΦΠΑ για τις σχολικές επιτροπές, που αφορούν τις δαπάνες για προμήθεια αναλώσιμων, όπως ισχύει για διάφορες εταιρείες και οργανισμούς π.χ. πρεσβείες!
Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των γονιών, των εκπαιδευτικών ή των συλλόγων για πληρωμή λειτουργικών εξόδων, τραπεζοκόμων και καθαριότητας, εκπαιδευτικών εκδρομών, βιβλίων κ.λπ. Αγορά όλων των ξενόγλωσσων βιβλίων και κάλυψη του κόστους των εκπαιδευτικών εκδρομών από τις σχολικές επιτροπές.
Ο υποσιτισμός των παιδιών είναι βαρβαρότητα! Να δοθεί έκτακτο κονδύλι από το κράτος στους Δήμους, έτσι που να παρέχεται ένα μικρό γεύμα (σάντουιτς, γάλα, χυμός, κ.τ.λ.) σε όλα τα παιδιά, αξιοποιώντας τις υποδομές και το προσωπικό των Δήμων - χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ και χορηγών. Ιεραρχούμε τις λαϊκές γειτονιές και όπου διαπιστώνονται κρούσματα υποσιτισμού παιδιών, δίνοντας έμφαση στα δημοτικά σχολεία ολοήμερης λειτουργίας και τα ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ.
Να έρθουν τα βιβλία στα σχολεία εδώ και τώρα χωρίς άλλη καθυστέρηση. Να γίνει ακριβής καταγραφή των ελλείψεων σε βιβλία σ' όλα τα σχολεία.
Αμεση επίλυση του προβλήματος της μεταφοράς των μαθητών με αξιοποίηση όλων των μέσων και του προσωπικού της κρατικής και της τοπικής διοίκησης. Δωρεάν συγκοινωνίες για τους μαθητές.
Καμία νέα κατάργηση - συγχώνευση σχολείων. Καμία τάξη πάνω από 20 μαθητές.
Αξιοποίηση των δημοσίων κτιρίων και ενοικίαση κατάλληλων χώρων για να καλυφθούν οι επιτακτικές ανάγκες σε σχολική στέγη. Να αποδοθεί άμεσα η ΣΑΤΑ για τις επισκευές των σχολείων, τα οποία είναι ιδιαίτερα γερασμένα - ακατάλληλα - και εκτεθειμένα στους σεισμούς.
Να μη χαθεί ούτε ένα χαρακτηρισμένο οικόπεδο και να δεσμευτούν όλα τα αναγκαία για να οικοδομηθούν νέα σχολεία και παιδικοί σταθμοί.
Κανένα παιδί εκτός εκπαίδευσης - κανένα παιδί της λαϊκής οικογένειας χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
Αμεση γενίκευση των δομών της ενισχυτικής διδασκαλίας και της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης σε όλα τα σχολεία.
Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους μαθητές.
Σχεδιάζουμε από κοινού με τα σωματεία των υγειονομικών τη σύνδεση των δημόσιων μονάδων Υγείας (Κέντρα Υγείας, νοσοκομεία) με τα σχολεία της γειτονιάς, προκειμένου να εμβολιαστούν όλοι οι μαθητές με τα βασικά εμβόλια και για να εκδοθούν τα απαιτούμενα πιστοποιητικά Υγείας. Κάνουμε πράξη την Ανυπακοή στο εισιτήριο των 5 ευρώ για τα εξωτερικά ιατρεία και στο νόμο για τη μη περίθαλψη των παιδιών που οι γονείς τους είναι ανασφάλιστοι.
Μαζική συλλογική και οργανωμένη άρνηση πληρωμής των χαρατσιών της εφορίας, της ΔΕΗ. Απαγόρευση του μέτρου διακοπής ΔΕΗ - ΟΤΕ - ΕΥΔΑΠ σε όλους τους σπουδαστές που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους, στις λαϊκές οικογένειες.
Οι Ενώσεις Γονέων να στηρίξουν τις επιτροπές ανέργων των σωματείων και να εκδηλώσουν εμπράκτως την ταξική - λαϊκή αλληλεγγύη προς τους άνεργους και τα παιδιά τους. Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα συμμετοχής των παιδιών άνεργων γονιών στους παιδικούς σταθμούς και τα ολοήμερα σχολεία, προβαίνουμε σε επανασύνδεση του ρεύματος.
Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση
Μονιμοποίηση τώρα όλων των συμβασιούχων (αναπληρωτών, ωρομισθίων, καθαριστριών) χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αμεση καταβολή δεδουλευμένων στους εργαζόμενους στην εκπαίδευση. Καμία μείωση του προσωπικού καθαριότητας που δουλεύει ως συμβασιούχος.
Να παρθεί πίσω ο νόμος Ραγκούση και οι περιορισμοί του μεσοπρόθεσμου για 1 πρόσληψη ανά 10 αποχωρήσεις, όσον αφορά στο προσωπικό που εργάζεται μέσα στα σχολεία (καθαρίστριες, τραπεζοκόμοι). Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού.

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Τα spreads οδηγούν την Ιταλία στο ΔΝΤ... Και τα spreads ποιός τα "οδηγεί";

Από τον redflyplanet
Το σχέδιο της κυρίαρχης τάξης προχωρά χωρίς εμπόδια στην Ευρωζώνη. Αφού τακτοποιήθηκε το ζήτημα της Ελλάδας προς το παρόν, με την πρόσδεση μεγαλύτερου (εκλογικά) μέρους του λαού στο άρμα της αντιλαϊκής μηχανής και την απόκτηση απο τους ντόπιους φύλαρχους, νέας πίστωσης χρόνου, το παιχνίδι μεταφέρεται πλέον στην γειτονική Ιταλία, η οποία πιέζεται - γράφει ο ξένος τύπος - από τα spreads. Στα 487 και βάλε έκλεισε σήμερα το spread του 10ετούς ιταλικού ομολόγου, με την πορεία του το τελευταίο τετράμηνο, να θέτει την γειτονική μας χώρα, ως την επικρατέστερη υποψήφια να ακολουθήσει τις Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία, στην "μητρική αγκαλιά" του ΔΝΤ.
Τα spreads όπως μας λεν, διαμορφώνονται βάση της εμπιστοσύνης της αγοράς στην πιστοληπτική ικανότητα μιας χώρας ! Ποιά αγορά, ποιά εμπιστοσύνη και ποιά ικανότητα ?Πρέπει να κατανοήσουμε, πως όταν ο Τύπος μιλά για αγορές, ουσιαστικά αναφέρεται σε πιστωτές και χειριστές των χρηματοπιστωτικών εργαλείων. Δηλαδή Τραπεζίτες και ιδιοκτήτες των Funds. Καλά μέχρι εδώ θα μου πείτε, αυτά μας τα λέει και η Ελευθεροτυπία ... Αυτό που όμως δεν αναφέρεται συνειδητά από τους αστούς οικονομολόγους και αναλυτές, είναι πως εαν ψάξουμε στα μετοχολόγια, των ξένων και εγχώριων Τραπεζών, θα δούμε πως οι Τραπεζίτες είναι ουσιαστικά οι Βιομήχανοι, οι Εφοπλιστές, οι Κατασκευαστές και οι ιδιοκτήτες των μεγάλων εμπορικών ομίλων. Δηλαδή το ίδιο μονοπωλιακό κεφάλαιο, το οποίο ελέγχει την παραγωγή και την πραγματική οικονομία, είναι και αυτό που ελέγχει και τις τροφοδοτικές μηχανές της καπιταλιστικής αγοράς, δηλαδή τις Τράπεζες ... και κατ'επέκταση την εμπιστοσύνη αυτών στην πιστοληπτική ικανότητα ενός κράτους ! Είναι πολύ εύκολο να λέμε πως οι Τραπεζίτες και οι (δικοί τους) οίκοι αξιολόγησης, υποβαθμίζουν την πιστοληπτική κάποιου κράτους, επειδή ανησυχούν για τα δάνεια που έχουν δώσει ή επειδή χάνουν την εμπιστοσύνη τους, στην δυνατότητα των κρατών για την αποπληρωμή τους. Και αυτό διότι στην πραγματικότητα, τα ομολογιακά δάνεια, προς κράτη και επιχειρήσεις, δεν δίνονται ώστε να αποπληρώνονται και να βγάζουν οι Τράπεζες μερικούς τόκους, αλλά για να τροφοδοτούν δυο βασικούς πυλώνες πραγματοποίησης της υπεραξίας στην παραγωγή : (α) την ιδιωτική και δημόσια επένδυση (β) την ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση.Το πραγματικό πρόβλημα εντοπίζεται στο ποσοστό πλασματικού (τραπεζικού) προς πραγματικού (ίδιου) κεφαλαίου, μιας επιχείρησης, ενός κράτους και μιας κοινωνίας ολόκληρης, το οποίο τα τελευταία 30 χρόνια αυξάνεται συνεχώς, με αποτέλεσμα οι περισσότερες επιχειρήσεις, κράτη και καταναλωτές, να "λειτουργούν" με ολοένα και περισσότερες ανάγκες για δανεισμό. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς, πως το πρόβλημα, δεν είναι οι κερδοσκόποι του τραπεζικού συστήματος ή τα σπάταλα κράτη, αλλά τα πλεονάζοντα στοιχεία στην παραγωγή ... κεφάλαια (πλασματικά και πραγματικά), προϊόντα, παραγωγικές δυνάμεις ...και αυτό επιδεινώνεται από (α) την συστηματική απαξίωση ενός παραγωγικού τομέα που δεν αποδίδει πλεον τα αναμενόμενα (ή τα απαραίτητα εαν θέλετε) για να συνεχιστεί η ανάπτυξη του και (β) την υπερσυσσώρευση με αυτόν τον τρόπο, νεκρών κεφαλαίων. Και έτσι οι κάνουλες της πίστωσης, κλείνουν ! Οι ίδιοι τις κλείνουν ... μέχρι να καταστραφούν τμήματα των πλεονάζοντων στοιχείων και να υποκατασταθούν οι αναγκαίες αποδόσεις για τα εναπομείναντα !Άρα ξαναγυρίζουμε στο προηγούμενο ερώτημα ... χάνουν την εμπιστοσύνη για ποιό πράγμα ακριβώς ? Για την ικανότητα μιας οικονομίας κοινωνίας, να αποδεχτεί τους νέους "κανόνες" οι οποίοι θα βοηθήσουν ώστε να ανέβουν οι αποδόσεις των επενδύσεων στην παραγωγή. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός πως το ΔΝΤ και η ΕΚΤ, με Δούρειο Ίππο το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού, επεμβαίνουν στους εργασιακούς κανόνες του ιδιωτικού τομέα ! Τους ενδιαφέρει βεβαίως και η "υγεία" του κρατικού ταμείου, όχι όμως λόγω κοινωνικών ευαισθησιών αλλά επειδή και αυτό συμβάλλει στην στήριξη των ποσοστών κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων ! Το ΔΝΤ δεν επεμβαίνει σε όλες τις χώρες, αλλά σε αυτές που έχουν αντιδραστικές κοινωνίες. Σε αυτές που υπάρχει κοινωνική αντίσταση, σε αυτές που υπάρχει αδυναμία των ντόπιων εξουσιαστών να επιβληθούν.Σε όλες τις οικονομίες της Ευρώπης, λαμβάνονται εδώ και χρόνια, "δημοσιονομικά μέτρα εξυγίανσης" και ασκείται ένας κεκαλυμμένος, "δημοκρατικός" ταξικός πόλεμος. Στις χώρες όπου έχει επέμβει ήδη το ΔΝΤ ή σε αυτές που θα επέμβει ακόμα, ο πόλεμος αυτός αναγκαστικά αποκαλύπτεται ... Η Ιταλία θα αναγκαστεί όπως φαίνεται να θυμηθεί το αγωνιστικό παρελθόν της, πριν από το 1972 και τους ευρωκομμουνιστές του Μπερλίγκουερ που κατέστρεψαν το ιταλικό μαζικό κίνημα !

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Βασανιστήρια Ελλήνων στα γραφεία ανακρίσεων του Ασντότ.


Όλη η ραδιοφωνική συνέντευξη του καπετάνιου Γιώργου Κλώντζα στο ραδιοσταθμό ΗΧΩ της Ιεράπετρας. Η συνέντευξη αναμεταδόθηκε από το μπλογκ merambellonews
http://merambellonews.blogspot.com/2011/11/blog-post_3982.html

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Ποιος θα περάσει τη θηλιά στο λαιμό μας; Αλήθεια έχει σημασία; Μόνο ο λαός μπορεί να επέμβει για να γκρεμίσει τις κρεμάλες που στήθηκαν για αυτόν.



Κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να τον απασχολούν τα χρέη που δεν δημιούργησε αυτός.
Κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να τον απασχολούν οι τρόποι διαχείρισης των χρεών που έγιναν για να χρηματοδοτηθούν οι εκμεταλλευτές του.
Κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει με πολλούς και διάφορους τρόπους, χρέη τα οποία δεν ήταν σε όφελός του.
Αν κάποιοι «ρεαλιστές» αναρωτιούνται που και πότε έγινε κάτι παρόμοιο; Έχουμε Ιστορικό παράδειγμα: Την άρνηση της σοβιετικής κυβέρνησης το 1921 να πληρώσει τα τσαρικά χρέη με την αιτιολογία ότι «κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει την αξία των αλυσίδων που ο ίδιος φορούσε στην διάρκεια των αιώνων».
Και μην έχετε στο νου, ακούγοντας, Σοβιετική Ένωση την εικόνα του πανίσχυρου κράτους που κατάφερε να οικοδομήσει στην συνέχεια της Ιστορίας ο λαός της ΕΣΣΔ. Την ιστορική συγκυρία που η σοβιετική εξουσία αρνήθηκε να πληρώσει τα τσαρικά χρέη, είχε τεράστια θέματα και προβλήματα, αμέτρητους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς να αντιμετωπίσει. Πρέπει να γίνει καθαρό ότι: είναι άλλο το ΔΕΝ αναγνωρίζω τα χρέη μιας εξουσίας που μου πίνει το αίμα και βάζω πλώρη για μια άλλη κοινωνία… και άλλο, μια διαφορετική διαχείριση του προβλήματος, ΠΑΝΤΑ μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού, χωρίς ανατροπή δηλαδή στο επίπεδο της εξουσίας.
Αδελφέ, σύντροφε και φίλε, αναγνώστη αυτού του blog.
Πατριώτη και μετανάστη που ζεις και εργάζεσαι στην Ελλάδα. Μην ανέχεσαι να σε τρομοκρατούν με τα δικά τους προβλήματα.
Η αλήθεια είναι πως όσο πιο μαύρες είναι οι μέρες στα χρηματιστήρια, τόσο πιο καλά μπορούν να πάνε τα πράγματα για την εργατική τάξη, για τους αυτοαπασχολούμενους, για τους μικρέμπορους, για τους δασκάλους και τους μαθητές τους, για τους γιατρούς και τους ασθενής τους, για τους αγρότες, για όλους όσους παράγουν τον πλούτο, τα προϊόντα και προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες στον πλανήτη Γη.
Το σίγουρο είναι πως βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση.
Και το μόνο ερώτημα είναι αν οι εργαζόμενοι θα δώσουν φιλί ζωής στους καπιταλιστές, ή, με την πάλη τους θα διευρύνουν το ρήγμα που απαιτείται για να γκρεμιστεί ένα σύστημα που μόνο δεινά φέρνει.


.